In Duitsland is het nog steeds gebruikelijk, dat kalveren kort na de geboorte worden gescheiden van hun moeder en eerst individueel gehuisvest worden. Pas na twee tot drie weken worden ze in kleine groepen gehuisvest. Internationaal vergeleken zijn er duidelijke verschillen te zien:

Terwijl de kalveren in Ierland, Spanje en Griekenland van begin af aan in groepen opgroeien, brengen de kalveren in de VS de hele drinkfase in individuele huisvesting door. Onder natuurlijke omstandigheden zouden kalveren echter van begin af aan opgroeien in een sociale omgeving met soortgenoten en moederkoeien.

Net als bij mensen en andere dieren is de eerste levensfase buitengewoon bepalend. Het sociale contact heeft een erg positief effect op de verschillende aspecten van de diergezondheid, het gedrag en de prestaties. Ook wetenschappelijke onderzoeken tonen aan, dat kalveren in paren- of groepshuisvesting talrijke korte termijn-voordelen hebben ten opzichte van individueel gehuisveste dieren:

• hogere voer- en wateropname, vóór en na het spenen.
• betere dagelijkse toenames.
• minder stress en angst in nieuwe situaties.
• betere tolerantie voor stress bij omstallen, bij het spenen of bij pijnlijke ingrepen.
• hogere cognitieve vaardigheden –kalveren uit parenhuisvesting leren sneller en passen zich beter aan veranderingen aan.

Conclusie: kalveren, die sociaal worden opgefokt, zijn sterker, nieuwsgieriger en stressbestendiger.

De voordelen eindigen niet bij de kalverleeftijd. Ook op de lange termijn laat de sociale kalveropfok positieve effecten zien. Onderzoeken waarin de invloed van de kalveropfok op de toekomstige prestaties in het leven worden onderzocht zijn langdurig en komen daarom niet bijzonder vaak voor. Maar uit de beschikbare onderzoeken blijken de volgende trends:

Een sociale kalverhuisvesting is niet alleen goed voor de dieren, maar ook voor de bedrijven:

• Werk- en ruimtebesparender dan individuele huisvesting.
• Stressbestendige kalveren verlichten het management met name bij het gebruik van technologie, waaraan de dieren zich telkens opnieuw moeten aanpassen (drinktechniek, voerrobots, automatische melksystemen, enz.).
• Toekomstige wettelijke uitdagingen: de Europese Autoriteit voor de Voedselveiligheid (EFSA) adviseert om individuele huisvesting zoveel mogelijk te vermijden.

Daarmee is duidelijk: paren- en groepshuisvesting zijn een toekomstbestendig model dat dierenwelzijn en rendabiliteit verbindt.

De resultaten zijn duidelijk: sociaal opgefokte kalveren ontwikkelen zich beter, zijn minder angstig en presteren later meer. Daarvan profiteren het dierenwelzijn, de melkopbrengst en de boerinnen en boeren even veel.

Wie zich bezighoudt met kalveropfok, moet de paren- en groepshuisvesting ernstig in overweging nemen – de wetenschap toont aan: gezamenlijk opgroeien maakt sterk.

Om kennisleemtes in dit gebied op te vullen, voert het Hofgut Neumühle samen met andere partners het door BMEL gesubsidieerde project “Kalbzu2t” uit. Een doel van het project is de vergelijking van verschillende huisvestingsvormen (individuele, paren- en groepshuisvesting voor kleine groepen) in de eerste 28 levensdagen en het onderzoek van hun effecten op de latere prestaties als melkkoe of mestkoe.